فیلتر ممبران هایدروناتیک Hydranautics

مدل های اصلی موجود در ایران فیلتر ممبران هایدروناتیک Hydronautics

• CPA3
• SW5 Max

فیلترهای غشایی از طیف وسیعی از مواد مصنوعی از جمله سلولز استات ، نیترات سلولز (کلودیون) ، پلی آمید (نایلون) ، پلی کربنات ، پلی پروپیلن و پلی تترا فلورو اتیلن (تفلون) ساخته شده اند.

از: علم شراب (چاپ سوم) ، 2008

شرایط مرتبط:

پروتئین نانولوله کربنی استونیتریل سورفکتانت سانتریفیوژ تخلخل مقدار PH اندازه منفذ فیلتراسیون
مشاهده همه موضوعات
به صورت PDF بارگیری کنید
تنظیم هشدار
درباره این صفحه
برنامه های غشایی
جولیان اچ جورج ، … هوآ یو ، در علم و مهندسی غشای جامع (چاپ دوم) ، 2017

4.13.4.2 استفاده از غشاهای فیلتر برای افزایش انتشار

غشاهای فیلتر همچنین به عنوان بسترهای کشت برای حمایت از ماندگاری طولانی مدت برش های بافتی و لایه های سلول های کشت شده استفاده می شوند. بر خلاف سطوح کشت غیر متخلخل ، محیط کشت می تواند از طریق غشاهای فیلتر متخلخل پخش شود و مواد زائد سلولی می توانند به دور از توده سلولی به داخل غشا پراکنده شوند. برای برخی از انواع بافت ، زنده ماندن طولانی مدت سلولها با قرار دادن غشاء در سطح مشترک هوا و مایع بهبود می یابد ، که باعث افزایش انتشار گازی در داخل و خارج از لایه سلولی یا برش بافت می شود. سلولهایی که به این روش کشت می شوند می توانند برای روزها یا هفته های طولانی زنده بمانند. یکی از اولین استفاده های گزارش شده از این نوع سیستم جایگزین استفاده از کشت های درام غلتکی شد و کشت طولانی مدت موش های نوزاد با ضخامت یک تا چهار لایه سلولی و برش های هیپوکامپ را فعال کرد. سلولهای درون برشهای کشت شده تا یک هفته روی غشاهای فیلتر زنده ماندند و ضبط طولانی مدت پتانسیلهای سیناپسی تحریکی و درون سلولی را تسهیل کردند. هم در تحقیقات الکتروفیزیولوژیکی و هم در مطالعات تکاملی مانند بررسی مهاجرت سلول های پیش ساز عصبی به برش ها .62 از غشاهای فیلتر برای کشت انواع دیگر بافت ها مانند برش های بافت چربی موش برای بومی سازی بهتر سلول های پیش ساز چربی 63 و اخیراً استفاده شده است. کشت فیلترها امکان بررسی رشد جنین موش در شرایط آزمایشگاهی را فراهم کرده است که امکان مطالعه و دستکاری رویدادهای تکاملی در ظرف را فراهم می کند. تصور می شود که غشاها در مقایسه با تکنیک های معمول کشت ظرف می توانند طاقچه سلول های بنیادی را بهتر نشان دهند و سلول ها را قادر به برداشتن و ترشح مولکول ها از هر دو سطح پایه و آپیکال می کند.

انتشار از طریق غشاهای متخلخل نیز در بررسی تحویل دارو

به سلولها و انتقال داروها از طریق ورقه های سلولی مورد استفاده قرار گرفته است. در گزارش اولیه ، بررسی جذب دارو از طریق یک لایه اپیتلیوم روده کشت شده بر روی غشای فیلتر فیلتر شده با PC شرح داده شد. برای بررسی میزان انتقال عوامل مسدود کننده بتا استفاده شد. به تازگی ، غشاهای آهنگساز با سیستم های میکروسیالی ترکیب شده اند تا محفظه هایی ایجاد کنند که می تواند برای اندازه گیری پاسخ سلولی به شیب داروها در کشت سلولی مورد استفاده قرار گیرد. در یکی از این نمونه ها ، پاسخ سلولهای نوتروفیل به گرادیانهای یک پپتید کموتاکتیک با استفاده از میکروسکوپ تایم لپس ثبت شد ، 67 نشان می دهد که بیش از 70 درصد سلولها با مهاجرت به شیبها پاسخ می دهند. غشاهای نازک اکسید آلومینیوم آنودایز شده نیز برای استفاده به عنوان پشتیبان کشت در مطالعات تحویل دارو بسیار مناسب هستند. در یک مثال ، انتشار از طریق غشای متخلخل اکسید آلومینیوم (منافذ 55 نانومتر) برای بررسی اثرات سیتوتوکسیک سیس پلاتین بر ریزآرایه الگوهای سلول های سرطانی اپیتلیال سنگی مری انسان به دام افتاده در هیدروژل پلی (اتیلن گلیکول) استفاده شد. سیستم توان ، اثرات سمیت سلولی دارو بر روی تعداد سلول های سرطانی و مورفولوژی سلول ها را به سرعت تعیین کرد.

و همچنین

انتقال از طریق غشاهای حمایت کننده از بافت بافتهای ضخیم تر و بررسی تحویل دارو ، انتشار از طریق غشاهای فیلتر به طور گسترده ای برای تسهیل مطالعه انواع مختلف سیستم های کشت استفاده می شود. در کشت فیلتر ، مستعمرات جداگانه سلول ها می توانند بدون تماس مستقیم و مخلوط کردن جمعیت سلولی عوامل را مبادله کنند. در رایج ترین راه اندازی ، سلول های موجود در یک صفحه خوب در معرض عواملی قرار می گیرند که توسط یک کلنی دوم از سلول ها بر روی غشایی با منافذ با قطر 0.4 میکرومتر که مستقیماً در بالای اولین کشت قرار گرفته اند ، معمولاً در یک درج آویز Transwell® قرار می گیرند. این قطر منافذ کوچکتر از مهاجرت سلولی از طریق غشا جلوگیری می کند و از آلودگی سلولهای کشت شده در سطح صفحه چاه زیر جلوگیری می کند. با گذشت زمان ، چندین نوع مختلف از غشای فیلتر در کاربردهای کشت استفاده شده است. غشاهای فیلتر سلولزی و PTFE از جمله اولین درجهای دارای صفحه خوب برای استفاده در تحقیقات کشت بودند. در یک میخانه گزارش

در سال 1993 ، از فیلترهای 0.4 میکرومتر PTFE با قطر منافذ برای تعیین اینکه عوامل ترشح شده توسط سلولهای میکروگلیال برای سلول های عصبی سمیت عصبی استفاده می شود

استفاده می شود ، در حالی که عوامل ترشح شده توسط آستروگلیا محافظ عصبی هستند. بر روی غشاهای متخلخل (دوباره با منافذ 0.4 میکرومتر) کشت داده شد و برای نجات رفتار سلولهای همراه با کمبود ژن نشان داده شد ، که امکان ایجاد سلولهای بنیادی عصبی مهندسی ژنتیکی را برای درمان بیماری تای ساکس نشان می دهد. غشای فیلتر ، مطالعات اخیر بیشتر تمایل به استفاده از غشاهای PC-PET یا PET دارند ، انتخابی که توسط Villars و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. در سال 1996. در این مطالعه ، نشان داده شد که سرعت رشد سلول های اندوتلیال در غشای اکسید آلومینیوم متخلخل و غشای سلولز کاهش یافته و در غشاهای تراب شده افزایش یافته است ، 70 به این نتیجه رسیدند که غشاهای تراش دار بهترین ارزش را از نظر هزینه ارائه می دهند. و از چسبندگی و رشد سلولی حمایت می کند.

استفاده عمده از سیستم های کوکولتر مبتنی بر غشای فیلتر

تغذیه یک نوع سلول با عوامل بیولوژیکی بیان شده توسط سلول های نوع سلولی دیگر کشت شده روی غشای فیلتر است. به طور مشابه ، از سلولهای غشایی کشت شده می توان برای بیان نشانه های بیولوژیکی که تمایز سلولی را کنترل می کنند ، استفاده کرد. به عنوان مثال ، سلولهای آندومتر انسان روی غشای فیلتر به عنوان لایه تغذیه کشت داده شد و برای حمایت از کشت سلولهای بنیادی مشتق از بلاستوسیست موش مورد استفاده قرار گرفت. از فرهنگ برای تمایز سلولهای بنیادی انسان از طریق قرار گرفتن در معرض عوامل ترشح شده توسط کندروسیتهای مفصلی که بر روی درجهای PC Transwell® (اندازه حفره 0.4 میکرومتر) استفاده می شود ، استفاده شده است. قرار گرفتن در معرض فرهنگ منجر به تمایز سلولهای بنیادی شد ، به طوری که آنها سطوح بالاتری از ژنهای غضروفی را بیان کردند و مقدار بیشتری از ECM غضروف را نسبت به سلولهای کنترل کندروسیت کشت تولید کردند. مونوسیتهای مشتق از سلولهای خونی که از طریق لایه ای از سلولهای اندوتلیال در کشت بر روی غشای فیلتر مهاجرت کرده بودند ، نشان داده شد که به سلولهای دندریتیک متمایز می شوند. بعلاوه ، تصور می شد که این سلولها در مقایسه با سلولهای دندریتیک که با استفاده از قرار گرفتن در معرض سیتوکین معمولی تمایز یافته بودند ، جمعیت سلولی ارائه کننده آنتی ژن را در شرایط فیزیولوژیکی بهتر نشان می دادند.

استفاده از غشاء استات سلولز سفارشی ساخته شده.

یک نوع دیگر از سیستم کشت را ایجاد کرد که در آن سلولهای دو طرف غشا از طریق منافذ غشاء در تماس بسیار نزدیکتری بودند. تمام قطر منافذ ساخته شده (0.1- ، 0.4- ، و 0.9- میکرومتر). در مقایسه با غشاهای با قطر منافذ مشابه ، غشاهای استات سلولز فوق نازک باعث انتشار سریعتر پروتئین و اتصال سلول به سلول از طریق منافذ غشاء می شوند. مشخص شد که سلولهای بنیادی مزانشیمی کشت شده روی غشاها با سلولهای کاردیومیوبلاست همراه با غشای قطر حفره 0.4 و 0.8 میکرومتر تماس نزدیک (زیر 100 نانومتر فاصله) ایجاد کرده و تمایز این سلولهای بنیادی به سلولهای قلبی را به طرز چشمگیری افزایش می دهد (شکل 6 )

شکل 6

برای بارگیری تصویر در اندازه اصلی وارد سیستم شوید

شکل 6. استفاده از غشاهای فیلتر برای تسهیل انتشار بین محفظه های کشت. انتشار از طریق غشاهای فیلتر متخلخل (معمولاً با منافذ قطر 0.4 میکرومتر) می تواند برای حمایت از انواع مختلف کشت استفاده شود. (الف) کشت ارگانوتیپی می تواند برای حمایت از کشت طولانی مدت برش های بافتی مانند مغز ، معمولاً با واسط هوا/مایع (ALI) در بالای بافت برای بهبود انتشار گازی استفاده شود ، در حالی که تحویل مواد مغذی و حذف زباله از طریق انتشار از زیر انجام می شود. غشاء (ب) غشاهای متخلخل همچنین قالب کشت سریع را برای تحویل داروها و سایر عوامل به سلولهای کشت شده روی غشاء ارائه می دهند. (C) سیستمهای کشت بدون تماس نیز معمولاً مورد مطالعه قرار می گیرند و انتقال عوامل بیولوژیکی بین سلولها را بدون مخلوط کردن سلول یا تماس مستقیم سلول با سلول امکان پذیر می سازد.

آلاینده های میکروبی

C.P. گربا ، I.L. PEPPER ، در نظارت و توصیف محیط زیست ، 2004

تست فیلتر ممبران

انجام آزمایش MF راحت تر از آزمایش MPN است زیرا به لوله های آزمایش کمتر و جابجایی کمتر نیاز دارد. معمولاً حدود 100 میلی لیتر آب از طریق یک فیلتر غشایی (اندازه منافذ 0.45 میکرومتر) عبور می کند. سپس این غشا بر روی یک پد نازک و جاذب اشباع شده با محیط دیفرانسیل یا انتخابی قرار می گیرد (شکل 17.2). به عنوان مثال ، در صورت جستجوی کل موجودات کلی فرم ، از محیط اندو اصلاح شده استفاده می شود. برای باکتری های کلی فرم ، فیلتر در دمای 35 درجه سانتی گراد به مدت 18 تا 24 ساعت انکوبه می شود. موفقیت روش بستگی به استفاده از محیط مناسب برای تسهیل شناسایی کلنی های باکتریایی که در سطح فیلتر غشایی رشد می کنند ، دارد. برای ادامه با آزمون قبلی

ث ، شمارش مستعمرات دارای درخشش سبز نشان دهنده تعداد باکتری های کلی فرم در نمونه آب است.

برای بارگیری تصویر در اندازه اصلی وارد سیستم شوید

شکل 17.2 فیلتراسیون غشایی برای تعیین تعداد کلی فرم در یک نمونه آب ، با استفاده از فیلتراسیون خلاء.

(از علوم آلودگی © 1996 ، انتشارات آکادمیک ، سن دیه گو.)

درمانهای پس از زایمان و موضوعات مرتبط

دکتر رونالد اس جکسون ، در علم شراب (چاپ سوم) ، 2008

فیلترهای غشایی هایدروناتیک Hydronautics

فیلترهای غشایی از طیف وسیعی از مواد مصنوعی از جمله سلولز استات ، نیترات سلولز (کلودیون) ، پلی آمید (نایلون) ، پلی کربنات ، پلی پروپیلن و پلی تترا فلورو اتیلن (تفلون) ساخته شده اند. به استثنای فیلترهای پلی کربنات ، اکثر آنها شبکه پیچیده ای از کانالهای خوب و به هم پیوسته را تشکیل می دهند. فیلترهای پلی کربنات (هسته ای) حاوی منافذ استوانه ای با قطر یکنواخت هستند که مستقیماً از فیلتر عبور می کنند. از آنجا که فیلترهای پلی کربنات دارای سطح منافذ کوچک هستند ، به ندرت برای فیلتر کردن شراب استفاده می شوند. در مقایسه ، اکثر فیلترهای غشایی حاوی 50-85 surface سطح فیلتر هستند. بنابراین ، آنها دارای سرعت جریان بهبود یافته برای همان نقطه قطع (اندازه حفره های نامی) هستند. کاربرد فیلتر غشای غیر آلی (آناپور) با منافذ مویرگی یکنواخت و میزان جریان بالاتر ارزیابی نشده است. معرفی اخیر غشاهای متخلخل و فولاد ضد زنگ ، یک سیستم غشایی بی اثر و بسیار قوی ، همراه با نرخ جریان بالا را فراهم می کند.

فیلترهای غشایی به دلیل قطر منافذ کوچک ، سرعت جریان کندتری نسبت به فیلترهای عمقی دارند. همچنین احتمال بیشتری وجود دارد که آنها را وصل کنند ، زیرا بیشتر فیلترینگ در سطح رخ می دهد. برای دور زدن اتصال سریع ، ممکن است از نگهدارنده های فیلتر استفاده شود که جریان سیال را به موازات فیلتر ، و نه مستقیم از آن ، هدایت می کند (شکل 8.15). سیستم موازی فیلتراسیون مماسی یا جریان متقاطع نامیده می شود. جریان معمولی و عمود بر آن فیلتراسیون بن بست نامیده می شود. در فیلتراسیون مماسی ، جریان شراب از تجمع مواد معلق روی غشا جلوگیری می کند و باعث بسته شدن می شود. رسوب گذاری می تواند ناشی از ایجاد یک لایه سطحی ، متشکل از اجزای سلولی ، میکروب ها و مجموعه پلی ساکاریدها و پلی فنول ها باشد. قطبیت غشاء برای پایبندی به پلی فنولیک ها اهمیت ویژه ای دارد (ورنهت و موتونت ، 2002). شستشوی کوتاه مدت و دوره ای عمر مفید فیلترها را افزایش می دهد. فیلتراسیون مماسی می تواند تا حدی نیاز به فیلتر شدن قبل از عقیم سازی شراب را از بین ببرد. اگر فیلتراسیون بلافاصله پس از اتمام تخمیر اتفاق بیفتد ، ممکن است از فیلتراسیون به عنوان تلقیح برای تخمیرهای الکلی یا مالولاکتیک اضافی استفاده شود.

برای بارگیری تصویر در اندازه اصلی وارد سیستم شوید

شکل 8.15. تمایز بین فیلتراسیون معمولی و فیلتراسیون مماسی (جریان متقابل) عمل شستشوي سيال كه به صورت مماس از سطح غشا عبور مي كند ، مانع از گرفتگي فيلتر مي شود.

(از براک ، 1983 ، با اجازه تکثیر شده) حق چاپ © 1983

اشکال پیشرفته فیلتراسیون مماسی اغلب از استوانه هایی با ساختار داخلی پیچیده استفاده می کنند. قسمت خارجی ، در معرض شراب ، حاوی منافذی است که به تدریج به سمت مرکز کوچکتر می شود. ناحیه مرکزی دارای منافذی با قطر ثابت است تا از حفظ ذرات یا مولکولهای کمتر از اندازه یا وزن مولکولی اطمینان حاصل شود. فیلترهای کارتریج حاوی برخی از ویژگی های عدم اتصال فیلترهای عمق هستند و ویژگی های حفظ اندازه ذرات فیلترهای معمولی غشایی را ارائه می دهند. این فیلترهای پلی پروپیلن در برابر اکثر معرف های شیمیایی مقاوم هستند. این به آنها اجازه می دهد تا بارها تمیز و استفاده شوند. چنین پیشرفتهایی ممکن است نیاز به انجام آزمایشهای فیلتراسیون قبل از فیلتراسیون استریل را ، اگر برطرف نکند ، کاهش دهد. آزمایش های تصفیه پذیری در Peleg و همکاران مورد بحث قرار گرفته است. (1979) و د لا گارزا و بولتون (1984).

میکرو فیلتراسیون به طور گسترده ای برای عقیم سازی شراب استفاده می شود. میکروفیلتراسیون از تغییر طعم گهگاه مرتبط با پاستوریزاسیون جلوگیری می کند.

Ultrafiltration به میزان محدودی در تثبیت پروتئین شراب استفاده شده است. اگرچه به طور م mostثر اکثر مواد کلوئیدی را از شراب حذف می کند ، اما تصفیه زیاد می تواند رنگدانه ها و تانن های مهم را از شراب قرمز حذف کند (شکل 8.16). به نظر می رسد استفاده از آن با شراب های سفید باعث از بین رفتن طعم غیرقابل قبول نمی شود (فلورس و همکاران ، 1991). مزایا و تعهدات اولترافیلتراسیون در دست بررسی فعال است.

برای بارگیری تصویر در اندازه اصلی وارد سیستم شوید

شکل 8.16. حذف کلوئیدها از شراب قرمز در طی مراحل مختلف فیلتراسیون ، که به صورت حجم شستشو (Ve در میلی لیتر) و جرم مولکولی (Da) بخشهای مختلف کلوئیدی بیان می شود. UF ، اولترافیلتراسیون

(از Cattaruzza و همکاران ، 1987 ، تکثیر شده با اجازه) حق چاپ © 1987
آزبست
H. Janik، M. Wrona، in Encyclopedia of Analytical Science (چاپ سوم)، 2019

تهیه فیلترها

فیلترهای غشایی CE بر روی اسلایدهای میکروسکوپ تمیز قرار داده می شوند و بر اثر انفجار کوتاه بخار استون رها می شوند. سپس فیلتر با فروپاشی ساختار فیلتر پاک می شود. یک دکتر

یک یا دو تریاستین روی سطح فیلتر اعمال می شود و یک لغزش روی آن با دقت روی آن قرار می گیرد. فیلتر پس از مدت کوتاهی گرم شدن آماده ارزیابی است.

یک روش اختیاری استفاده از محلول آبی دی متیل فرمامید و استیک اسید (به اصطلاح Eukitt) برای پاکسازی ساختار فیلتر است ، پس از آن با گرم شدن در دمای 65 درجه سانتی گراد برای چند دقیقه قبل از استفاده از قطره رزین Euparal خشک می شود. و روپوش به آرامی در بالا قرار می گیرد.

جداسازی و تصفیه بیوشیمیایی

Laure G. Berruex، Ruth Freitag، in Encyclopedia of Physical Science and Technology (چاپ سوم)، 2003

III.B مراحل ثابت مداوم

فازهای ثابت پیوسته واحدهای متخلخل واحد (“فیلترها” ، “اسفنج ها”) هستند که توسط فاز متحرک انتقال داده می شوند. دیواره های منافذی که از طریق آنها فاز متحرک جریان می یابد خود با سطح تعاملی آراسته شده اند. بنابراین مقاومت جرم سیستم به حداقل می رسد. مراحل ثابت پیوسته در قالب ورقه های مسطح (کروماتوگرافی غشایی/دیسک) ، اما همچنین به شکل میله های متخلخل (کروماتوگرافی ستون بستر پیوسته) محقق شده است. منحنی ون دمتر از فازهای ثابت مختلف از نوع بستر پیوسته حتی در نرخهای جریان زیاد نسبتاً “مسطح” است ، شکل 4 را ببینید. به عبارت دیگر ، با افزایش نرخ جریان ، کارایی مواد کلان متخلخل کاهش نمی یابد و چنین موادی می توانند بنابراین برای جداسازی بیولوژیکی سریع استفاده می شود. افزایش مقیاس بسترهای پیوسته همچنان یک مشکل است ، زیرا پلیمریزاسیون درجا نمی تواند در مقیاس ستون بالا انجام شود. برخی از ستونهای لوله مانند برای کروماتوگرافی شعاعی طراحی شده اند ، بنابراین از امکان افزایش مقیاس جداسازی با تغییر طول ستون بدون تغییر فاصله جدایی بهره مند می شوند.

III.B.1 غشاها

غشاهای فیلتر در جداسازی زیستی در همه جا وجود دارند و عمدتا برای جداسازی تقریبی مولکولها با توجه به تفاوت در اندازه مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال ، میل ، تبادل یونی ، فعل و انفعالات آبگریز یا لیگاندهای فاز معکوس ممکن است به چنین غشایی (“فیلترهای میل”) متصل شوند تا گزینش پذیری آنها را برای مولکول هدف چندین مرتبه افزایش دهد. از مواد مختلف غشایی برای چنین اهداف استفاده شده است ، از جمله پلی آمید ، سلولز بازسازی شده ، پلی استایرن و کوپلیمرهای مختلف. مزیت دیگر غشا مقاومت کم جریان آنها (فشار برگشتی) است. از آنجا که بازده جداسازی (ارتفاع صفحه) تقریباً هیچ وابستگی به میزان جریان را نشان نمی دهد ، می توان جداسازی ها را در عرض چند ثانیه با سرعت جریان بسیار بالا انجام داد ، مگر اینکه سینتیک جذب خود محدودیتی را ایجاد کند. کروماتوگرافی غشایی اغلب با استفاده از دستگاههای مشتق از واحدهای فیلتراسیون معمولی انجام می شود ، اگرچه برخی از نگهدارنده های فیلتر وجود دارند که با سیستمهای کروماتوگرافی معمولی یا آنالیزورهای تزریق جریان سازگار هستند. در اصل ، پنج نوع واحد غشایی را می توان تشخیص داد:

•غشاهای فیبر توخالی (حجم مرده زیاد باعث گسترش منطقه می شود)

•سیستم های جریان شعاعی

•سیستم های فیلتر بن بست با یک یا چند غشاء

•دیسک های متخلخل جمع و جور

•ورق های متخلخل بارگذاری شده با ذرات اتصال دهنده خاص (بدون کروماتوگرافی غشایی)

غشاهایی که در چنین محفظه ای قرار گرفته اند به عنوان ستون های کروماتوگرافی بسیار کوتاه و پهن هستند. توزیع یکنواخت فاز متحرک در سطح مقطع نسبتاً بزرگ می تواند یک مشکل باشد ، همراه با جمع آوری مولکول های زیستی مورد نظر بدون مخلوط کردن عقب و اعوجاج در اوج. افزایش مقیاس کروماتوگرافی غشایی معمولاً ساده است ، زیرا تجربه زیادی در مقیاس بندی واحدهای فیلتراسیون وجود دارد و انباشته شدن غشاها با عملکردهای مختلف می تواند امکانات جالبی را در جداسازی حالت مخلوط به ارمغان آورد.

III.B.2 یکپارچه

غشاهای کروماتوگرافی از غشاهای فیلتر معمولی ایجاد شده است که در مواد آنها و همچنین در ویژگی های فیزیکی نشان داده می شود. به عنوان مثال ، بسیاری از آنها دارای توزیع نسبتاً وسیعی در اندازه منافذ هستند. اخیراً مزایای غشاهای کروماتوگرافی (فشار کم ، ویژگیهای انتقال جرم برتر) به عنوان محرکی برای طراحی دیسکهای کروماتوگرافی با کارایی بالا (یا یکپارچه) عمل کرده اند ، که فازهای ثابت بی ثمر واقعی برای بیوکروماتوگرافی هستند. آنها معمولاً از یک پلیمر متخلخل سفت و سخت (محدوده میلی متر ضخامت ، محدوده قطر سانتیمتر) با یک توزیع اندازه منافذ باریک و دقیق مشخص شده است. دیسک ها با پلیمریزاسیون درجا مونومرهای مناسب تهیه شده و بعداً فعال می شوند. نمونه هایی از مواد عبارتند از شبکه های سفت و سخت پلی (گلایسیدیل متاکریلات-کو اتیلن دی متیل اکریلات) (EDMA-GMA) ، کوپلیمرهای پلی (استایرن-کو دیوینیل بنزن) و فازهای سیلیس که با استفاده از انواع تکنیک سل ژل به دست آمده است.

تجزیه بیولوژیکی پروتئین ها
آجیت سادانا ، در علم و فناوری جداسازی ، 1998

مثال 2.4

بازیابی پروتئین هایی که از غشا استفاده می کنند را به طور مختصر توضیح دهید (مارتین و مانتوفل ، 1988).

راه حل

فیلترهای غشایی به طور معمول با پروتئین های ناپایدار در گرما برای کمک به شفاف سازی آنها استفاده می شود

عقیم سازی (مارتین و مانتوفل ، 1988). از آنجا که (1) پروتئین ها جذب سطوح جامد مایع می شوند و (2) غشاها دارای سطح قابل توجهی تا حدود 500 سانتیمتر مربع فیلتراسیون هستند (مارتین و مانتوفل ، 1988) ، منطقی است که انتظار از بین رفتن هایدروناتیک Hydronautics جذب پروتئین ها در طول غشا را داشته باشیم. جدایی (پیت ، 1987). تولیدکنندگان غشاء به این موضوع پی برده اند و با طراحی سطوح پلیمری غشاها ، این جذب پروتئین را به حداقل رسانده اند (Duberstein، 1979).

بازیابی انسولین ، آلبومین سرم گاوی (BSA) ، و ایمونوگلوبولین G (IgG) پس از فیلتراسیون از طریق سه غشای مختلف ریز حفره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (مارتین و مانتوفل ، 1988). این غشاها شامل (1) غشای پلی آمید آب دوست اصلاح شده با هیدروکسیل ، (2) غشای پلی وینیلیدن فلوراید آب دوست (PVDF) و (3) غشای نایلون -66 می باشد. مارتین و مانتوفل (1988) نشان دادند که در آزمایشات آزمایشگاهی که میزان اثربخشی و از دست دادن پروتئین ناشی از جذب در غشاهای مختلف برای فیلتراسیون را تعیین می کنند ، باید از شرایط توان مقیاس بندی شده مناسب استفاده شود.

این نویسندگان خاطرنشان کردند که

برای انسولین تقریباً 100 recovery بهبودی پس از تقریباً 5 میلی لیتر در سانتی متر مربع از حجم تولید با استفاده از یک پروتئین با اتصال کم تعیین شده یا یک غشای پلیمری پروتئینی با اتصال کم طراحی نشده مشخص شد. تنها تفاوتهای قابل تشخیص بین این دو نوع غشا قبل از رسیدن به حالت پایدار (قبل از تعادل جذب) بود. این نویسندگان تأکید کردند که اگرچه غشای پروتئینی با اتصال کم (همانطور که انتظار می رود) پروتئین کمتری نسبت به غشای معمولی متصل می کند ، اما تقریباً 100 recovery بازیابی انسولین پس از حجم توان 20 میلی لیتر در سانتی متر مربع امکان پذیر است.

بازیابی بیش از 98 of از BSA و IgG با استفاده از دو غشای پروتئینی با اتصال کم متفاوت انجام شد. این بازیابی ها پس از حجم توان تقریبی 10 تا 15 میلی لیتر در سانتی متر مربع سطح موثر امکان پذیر بود. علاوه بر این ، 100 recovery بازیابی BSA توسط هر دو غشا بدون علامت به دست آمد.

تجزیه و تحلیل مارتین و مانتوفل (1988) نشان می دهد که غشاها فقط مقدار کمی از پروتئین های تجزیه شده را قبل از رسیدن به حالت پایدار جذب می کنند. آنها ممکن است برای جداسازی سایر پروتئین ها و محصولات بیولوژیکی مورد علاقه استفاده شوند. این نویسندگان تأکید کردند که با افزایش تولید ، این مقدار پروتئین جذب شده در مقایسه با عملکرد نهایی در ابتدا اهمیت کمتری پیدا می کند. غشای پروتئینی با اتصال کم زمانی مفید است که محلول های پروتئینی رقیق نیاز به فیلتر شدن داشته باشند و این پروتئین ها بسیار گران هستند. این نویسندگان همچنین هشدار دادند که برای به حداقل رساندن از دست دادن پروتئین باید پیش فیلترها و فیلترهای نهایی را نیز بررسی کرد. بهینه سازی کل فرایند ، از دست دادن محصول بیولوژیکی بسیار گران قیمت را به حداقل می رساند.

DiLeo و همکاران (1992) نشان داد که تولید پروتئین های درمانی خطر آلودگی به ویروس یا ذرات شبیه ویروس را دارد ، در درجه اول اگر میزبان طبیعت پستاندار باشد. این ویروسها ممکن است عفونی باشند. بنابراین نیاز فوری به حذف کامل آنها وجود دارد. چندین روش درمانی برای حذف این ویروس ها به خوبی شناخته شده است. این درمانها شامل غیرفعال سازی حرارتی ، تصفیه شیمیایی (Horowitz و همکاران ، 1985) ، اوره یا دیگر تیمارهای دناتوراتور (Pocchiari و همکاران ، 1988) ، و قرار گرفتن در معرض نور β-propiolactone-UV (Prince و همکاران ، 1984) است. DiLeo و همکاران (1992) اظهار داشتند که این تکنیک ها پاکسازی ویروسی 103 تا 106 برابر را تایید کرده اند. با این حال ، بازده بسته به نوع ویروس ممکن است متفاوت باشد (بختل و همکاران ، 1988). DiLeo و همکاران (1992) کلاس جدیدی از غشاها را ارائه کرد که به طور خاص برای حذف ویروس از محلول های پروتئینی توسعه یافته اند.

ساختار غشای جدید با غشاهای موجود در تجارت تفاوت اساسی دارد (DiLeo et al.، 1992).

این به رفع نقایص قبلی کمک می کند. این نویسندگان نشان دادند که این غشای جدید یک مانع جداسازی فیزیکی تصفیه شده ایجاد می کند که ذرات ویروس را بر اساس اندازه آنها حذف می کند. همچنین ، یک مزیت دیگر این است که حداقل ترخیص کالا از گمرک با این روش قابل تکرار و پیش بینی است. این امر صادق است زیرا جداسازی غشا بر اساس ویژگی های غربال واقعی است و نه بر اساس اثرات تصادفی.

محلول حاوی ذرات ویروس می تواند به طور مداوم برای حذف ذرات آلوده ویروس پردازش شود.

همچنین ، در صورت نیاز به پاکسازی ویروس اضافی ، می توان از دو عنصر غشایی به صورت سری استفاده کرد. با حفظ قطر ذرات از 28 به 93 نانومتر ، ویژگی های نگهداری ذرات غشای مورد استفاده به صورت یکنواخت از 3 تا 8 log افزایش یافت. این غشا توانست 4 تا 6 ذره کلی ویروس را در محدوده اندازه 30 تا 70 نانومتر به همراه بازیابی بالای پروتئین حذف کند. علاوه بر این ، این نویسندگان معادلاتی را برای کمک به برآورد بازیابی پروتئین و همچنین ویروس از محلول های پروتئینی هایدروناتیک Hydronautics ارائه کردند.

یک معادله برای مقدار کاهش ورود به سیستم برای ترخیص ویروس نیز ارائه شد.

تجزیه و تحلیل ارائه شده توسط DiLeo و همکاران. (1992) بسیار مورد توجه است

حذف قابل پیش بینی ، معتبر ، کامل و قابل تکرار ذرات ویروس را از محلول های پروتئینی فراهم می کند. بازیابی پروتئین نیز بسیار زیاد است. مطالعات بیشتری مانند این تجزیه و تحلیل مورد نیاز است که بینش فیزیکی بیشتری را در مورد حذف ذرات ویروس از محلول پروتئین نشان می دهد.

اوگاساوارا و همکاران (1992) جذب پروتئین را در حین جداسازی پلاسما توسط غشاهای ریز حفره مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. جداسازی غشایی پلاسما ممکن است برای حذف مواد سمی با وزن مولکولی بالا برای بیماران مبتلا به بیماریهای ایمنی استفاده شود (بینی و همکاران ، 1983). خون حاوی پروتئین های مختلف ، پلاکت ها ، لکوسیت ها و گلبول های قرمز است. با تماس خون با غشا ، این غشاها به غشاهای ریز متخلخل می چسبند. پس از آن ، کاهش مداوم نفوذپذیری هیدرولیک وابسته به زمان وجود دارد (بائر و همکاران ، 1982 ؛ فریدمن و همکاران ، 1983).

اوگاساوارا و همکاران (1992) افزایش مقاومت فیلتراسیون را در حین تماس محلولهای BSA با غشاهای ریز حفره مشاهده کرد. این امر همچنین باعث کاهش نفوذپذیری آب خالص (PWP) می شود. علاوه بر این ، این نویسندگان نشان می دهند که آبگریزی و ساختار داخلی غشای ریز حفره به میزان قابل توجهی بر میزان جذب BSA و کاهش PWP تأثیر می گذارد. با این حال ، هیچ اطلاعاتی توسط این نویسندگان در مورد میزان تغییر رنگ BSA در طی فرآیند جداسازی غشاء ارائه نشده است.

فناوری های جداسازی

لارس هیگل ، … Gail Sofer ، در Handbook of Process Chromatography (چاپ دوم) ، 2008

4.2.2 فیلتراسیون

فیلترهای عمق و فیلترهای غشایی متفاوت ساخته می شوند ، اما هر دو می توانند مایعات حاوی محصول را از ذرات جدا کرده یا قبل از لیز برای برداشتن سلول ها استفاده شوند. دو حالت جریان وجود دارد-جریان عادی (که بن بست نامیده می شود) و فیلتراسیون جریان مماسی (TFF). در فیلتراسیون جریان عادی ، مسیر جریان سیال عمود بر سطح فیلتر است. در حالی که ، در TFF (که جریان متقاطع نیز نامیده می شود) مسیر جریان موازی با سطح فیلتر است.

عملکرد فیلتراسیون عمق نسبتاً آسان است و هزینه های سرمایه کم است. این دستگاه در حالت جریان معمولی کار می کند و معمولاً از فیلترهای ساخته شده از موادی مانند سلولز استفاده می کند. فیلترهای عمق به گونه ای ساخته شده اند که ذرات در محدوده اندازه تعریف شده توسط ترکیبی از مکانیسم ها ، از جمله حذف اندازه و جذب در فضاهای ساختار داخلی فیلتر ، به دام می افتند. برخی اوقات از فیلترهای کمکی برای کاهش گرفتگی این فیلترهای عمق و اغلب برای افزایش جداسازی کلی استفاده می شود – در برخی موارد با افزودن بار مثبت یا منفی [7،8]. مرجع آرنولد فهرست تولیدکنندگان فیلترهای عمق را نشان می دهد. فیلترهای عمق متشکل از چندین لایه نشان داده شده است که بالاترین ظرفیت را برای شفاف سازی سوسپانسیون های سلول مخمر فراهم می کند. خواص لایه ها مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که ساختار بهینه شامل یک لایه فوقانی است که اجازه نفوذ قابل توجه به سلول های مخمر را می دهد ، در حالی که هنوز از لایه نگهدارنده محافظت می کند [9]. فیلترهای عمق نیز ممکن است با فیلترهای غشایی ترکیب شوند.

میکروفیلترهای غشایی که در حالت جریان مماسی عمل می کنند برای جداسازی ذرات و تولید آبگوشت های نسبتاً شفاف استفاده می شوند. روش دیگر ، آنها را می توان برای جداسازی ذرات ، یعنی ویروس یا DNA پلاسمید [10] استفاده کرد. جریان مماسی تشکیل یک لایه قطبی شدن ژل در سطح غشا را به حداقل می رساند. هر دو کاست TFF و ماژول های فیبر توخالی برای برداشت سلول مورد بحث قرار گرفته است [11]. برخلاف فیلترهای عمق ، فیلترهای غشایی به گونه ای تولید می شوند که اندازه منافذ به خوبی کنترل می شود. این ساختار برای جلوگیری از اعوجاج ساختار غشا در نظر گرفته شده است. جریان از طریق فیلتر پیچیده است [12]. ساختار داخل غشای الیاف توخالی میکرو متخلخل 0.65 میکرومتر در شکل 4.2 نشان داده شده است.

برای بارگیری تصویر در اندازه اصلی وارد سیستم شوید

شکل 4.2. میکروگراف الکترونی روبشی میکرو فیلتر 0.65 میکرونی که برای بازیابی استفاده می شود. بزرگنمایی 5000

با احترام از کریگ رابینسون ، GE Healthcare. تکثیر شده با مجوز GE Healthcare Bio-Sciences Inc.
بهینه سازی فیلتراسیون بستگی به استفاده مورد نظر آن دارد. جدول 4.2 میکروفیلتراسیون را برای برداشت سلول با شفاف سازی محلول پروتئین مقایسه می کند. برای هر دو عملیات ، بازده بالا و شار زیاد برای عملکرد مطلوب مهم هستند. اجتناب از رسوب با کنترل فشار غشایی (TMP) به ویژه برای روشن شدن اهمیت دارد.

جدول 4.2. بهینه سازی میکروفیلتراسیون بستگی به استفاده مورد نظر دارد

شفاف سازی برداشت سلول

محصول در Permeate Retentate

قطر کانال بزرگتر با پروتئین های بزرگتر بزرگتر با تراکم سلول بالا
طول مسیر طول مسیرهای کوتاهتر کوتاهتر با تراکم سلول بالا
اندازه منافذ به طور معمول 5 تا 10 برابر بزرگتر از پروتئین مورد نظر Tightest (غلیظ ترین غشاء) است که اجازه عبور کامل بزرگترین آلودگی محیط را می دهد
مقایسه سه استراتژی مختلف برای بازیابی از آبگوشت تخمیر مخمر با چگالی سلولی بالا شرح داده شده است. گزینه ها شامل سانتریفیوژ به دنبال فیلتراسیون عمقی ، سانتریفیوژ و به دنبال آن فیلتر عمق افزایش یافته با کمک فیلتر می باشد

پیوند و میکروفیلتراسیون گزینه هایی که از سانتریفیوژ و فیلتراسیون عمق استفاده می کنند ، دارای یک فیلتر 0.2 میکرومتر هستند. نویسندگان گزارش می دهند که هر سه گزینه می توانند بازیابی مورد نظر ، زمان برداشت و اهداف شفاف سازی را ارائه دهند. تفاوتها در عملکرد فرآیند بوجود آمد که شامل بازیابی ، زمان پردازش و زمان توسعه بود. هزینه ها ؛ مقیاس پذیری و استحکام فرآیند [13]. میکروفیلتراسیون بیشترین بازده ، کمترین هزینه سرمایه و بالاترین سهولت مقیاس پذیری را ارائه می دهد ، اما میکرو فیلتر نسبت به فیلترهای عمق پرهزینه تر است. با این حال ، گزینه های شامل سانتریفیوژ هزینه های سرمایه ای بالاتری داشتند و افزایش سانتریفیوژ چالش برانگیز بود.

میکروسکوپی فورنسی محیطی

جیمز آر میلت ، ریچارد اس. براون ، در مقدمه ای بر پزشکی قانونی محیط زیست (چاپ دوم) ، 2007

13.4.2.2 الیاف شیشه ای

الیاف شیشه ای موجود در نمونه های هوایی جمع آوری شده بر روی فیلترهای غشایی را می توان با استفاده از میکروسکوپ کنتراست فاز با استفاده از قوانین “B” موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH) 7400 (NIOSH ، 1994a) تجزیه و تحلیل کرد. اگرچه روش کنتراست فاز نوع فیبر شمارش شده را مشخص نمی کند ، اما یک سیستم مفید برای نظارت بر غلظت های موجود در هوا در مناطقی که الیاف شیشه تولید می شود یا محصولات با الیاف ساخته می شوند ، ارائه می دهد. در شرایطی که مخلوطی از مواد فیبری پیش بینی می شود ، روش PCM باید با روشهای میکروسکوپی اضافی مانند میکروسکوپ نور قطبی (PLM) یا میکروسکوپ الکترونی تقویت شود. اگرچه یک روش استاندارد نیست ، نمونه های گرد و غبار سطحی برای الیاف شیشه توسط Schneider et al. (1990). آنها از فویل های ژلاتینی برای جمع آوری نمونه ها استفاده کردند و سپس آنها را با میکروسکوپ نوری تجزیه و تحلیل کردند.

فیلترهای پارچه نبافته

N. Mao ، در پیشرفتهای فنی بافته نشده ، 2016

10.2.6 غشای نبافته نانوالیاف

مهمترین ویژگیهای م qualityثر بر کیفیت فیلترهای غشایی نانوالیاف ، قطر الیاف (یا توزیع قطر فیبر) ، تخلخل پارچه نانوالیاف و همگنی آن است. معمولاً با افزایش قطر فیبر ، بازده فیلتراسیون غشای نانوالیاف و افت فشار در ضخامت آن کاهش می یابد. در حالی که غشاهای نانوالیاف حاوی مقدار زیادی منافذ کوچک ظریف تر از ذرات مورد نظر در جریان سیال ورودی هستند تا ذرات گرد و غبار در اندازه های بزرگتر را جذب کنند ، همچنین ذراتی را که اندازه آنها از مکانیزم فیلتراسیون تک فیبر کوچکتر از اندازه منافذ است ، می گیرد. علاوه بر این ، نانوالیاف یک اندازه نانویی منحصر به فرد از “جریان لغزش” آیرودینامیکی دارند وقتی اندازه فیبر آنها کمتر از 1000 نانومتر است. این اثر جریان لغزش به ذرات رسوب کرده و روی سطح نانوالیاف ریز با افزایش افت فشار و حفظ ظرفیت ذرات کمک می کند ، در حالی که گرد و غبار با تکان دادن ذرات سست از سطح یا با استفاده از هوای تمیز خودکار به راحتی تمیز می شود. -سیستم نبض

علاوه بر اندازه نانوالیاف ، تخلخل غشای نانوالیافی نیز نقش تعیین کننده ای در کنترل افت فشار فیلترها بدون آسیب رساندن به بازده فیلتراسیون آنها دارد. روشهای زیادی برای کنترل تخلخل در غشاهای نانوالیاف وجود دارد ، از جمله 55 افزودن ذرات نمک یا کریستالهای یخ به محلول الکتروریسی ، تشکیل مهره های پلیمری با اسپری الکتریکی که بعداً در نانوالیاف حذف می شوند ، یا ایجاد اندازه میکرون درشت تر. الیاف نانوالیاف با اشکال مجعد دو بعدی 56 یا اشکال مارپیچ سه بعدی همچنین می تواند تخلخل غشاهای نانوالیاف را افزایش داده و ضمن حفظ راندمان فیلتراسیون بالا ، افت فشار کمتری داشته باشد. این نانوالیاف با ساختار سلسله مراتبی را می توان با استفاده از سوزن های غلاف ، کنار هم ، با شکل نامنظم/تراز شده در الکتروریسی نانوفیبرهای دو جزئی 5859 و برخی از پلیمرهای خاص تولید کرد.

در حالی که یکپارچگی و استحکام فیلترهای نبافته نانوفیاف

ساخته شده از پلیمرها که از نظر شیمیایی یا فتوشیمیایی دارای پیوند متقاطع هستند 61 می تواند بهبود یابد ، اما معمولاً از نظر مقاومت کششی و مقاومت در برابر پارگی ضعیف هستند. بنابراین بسیاری از فیلترهای نانوالیاف اغلب در ساختارهای کامپوزیتی ساخته می شوند که معمولاً دارای پوشش نانوالیافی سبک بر روی یک بستر پایه ای از بافت نازک ، نازک یا منسجم سلولزی یا پلی استر هستند. قطر نانوالیاف معمولاً بین 200 تا 300 نانومتر است و جرم معمولی در واحد سطح کمتر از 1 تا 2 گرم در متر مربع است و برخی از فیلترهای نانوالیاف می توانند به اندازه 15 تا 90 گرم بر متر مربع شبکه نانوالیاف مستقل داشته باشند. بدون بستر پایه ، 62 اما هزینه تولید نگران کننده است. آنها غالباً در بالادست بستر لایه پشتیبان نبافته یا بافته شده با استفاده از خود مونتاژ ، الکتروریسی ، 63 چرخش گریز از مرکز ، 64 محلول دمیدن 65 و فرآیندهای دمای ذوب فوق العاده ریخته می شوند. انواع مختلفی از روشهای الکتروریسی برای تولید تارهای نانوالیاف از جمله الکتروریسی محلول پلیمری ، ریسندگی مغناطیسی 66 ، الکترواسپرینش ارتعاشی 67 و الکترواسپینی حبابی استفاده می شود.

ng.68-70 اندازه الیاف از این روشها بین 100 تا 2000 نانومتر است ، به استثنای الکترواسپین ذوب ، که اندازه فیبرها معمولاً در محدوده میکرومتر است. نانوالیاف با قطر فیبر متوسط ​​زیر 100 نانومتر در مقیاس تولید انبوه. 73 فرایند الکترو دمیدن ، که به الکترونی شدن محلول های پلیمری با کمک دمیدن هوای فشرده اشاره دارد ، نیز در ثبت اختراع WO03/080905 گزارش شده است. ادعا شده است که فرآیند دمیدن الکتریکی اجازه می دهد تا اندازه ها و مقادیر تجاری تارهای نانوفیبری در وزنهای پایه بیش از 1 گرم بر متر مربع ، حتی به اندازه 40 گرم بر متر در ثانیه یا بیشتر ، در مدت زمان نسبتاً کوتاه ایجاد شود.

پارچه های فیلتر نانو الیاف غالباً برای تصفیه هوا دارای ساختار چین دار هستند ، مانند جمع آوری گرد و غبار چین دار و فیلترهای ورودی هوای موتور. آنها می توانند برای پر کردن شکاف رتبه بندی میکرون بین فیلترهای ذوب شده و غشاهای ریز حفره (به عنوان مثال ، حداقل مقدار گزارش کارایی (MERV) 17-20 برنامه های HEPA) ، یا برای دستیابی به رتبه های مشابه با شبیه سازی غشاهای ریز حفره اما با جریان بیشتر نرخ ها آنها به طور فزاینده ای در هوا ، 74 آب و تصفیه خون استفاده می شوند.

بردارهای انتقال ژن برای کاربرد بالینی
آنا لیث ، کنت کورنتا ، در روشهای آنزیمی ، 2012

3.3.3 تمرکز

غلظت بردار و دیافیلتراسیون: غشای فیلتر جریان مماسی را طبق مشخصات سازنده مرطوب کنید. فیلتر را در دستگاه استریل مونتاژ کنید که به کیسه های حاوی بردار و محیط دیافیلتراسیون اجازه می دهد تا در یک سیستم بسته وارد فیلتر شوند (شکل 5.2). برای جمع آوری دیالیز کیسه ها را وصل کنید. مطابق دستورالعمل سازنده ، مبدل های فشار را وصل کنید. وزن دستگاه باید ثبت شود. دستگاه را به پمپ پریستالتیک وصل کنید. میزان جریان مطلوب به فیلتر مورد استفاده بستگی دارد (به عنوان مثال ، بین 40 تا 60 میلی لیتر در دقیقه هنگام استفاده از یک واحد TFF با طیف 3100 سانتی متر مربع). فشار ورودی باید با تنظیم سرعت پمپ در کمتر از 10 psi حفظ شود. گردش محصول بردار را در فیلتر آغاز کرده و محصول را تا حدود 1 لیتر متمرکز کنید. دیافیلتراسیون را با اتصال یک کیسه حاوی محیط دیافیلتراسیون (PBS یا محیط بدون سرم) هایدروناتیک Hydronautics در حجم تقریباً پنج برابر حجم محصول مورد نظر برای دیافیلتر کردن شروع کنید. فیلتر را با حفظ فشار برابر در سراسر فیلتر ؛ حجم کیسه محصول باید در طول روش دیافیلتراسیون ثابت بماند. هنگامی که تمام دیافیلترات به سیستم تحویل داده شد ، پمپ را متوقف کرده و خط دیافیلترا را ببندید. غلظت را با افزایش فشار ورودی ادامه دهید و مجدداً آن را با تنظیم سرعت پمپ در کمتر از 10 psi حفظ کنید. در صورت تمایل به حداکثر غلظت ، گردش بردار را ادامه دهید تا زمانی که هیچ حجم مرده ای در مخزن بردار وجود نداشته باشد. بردار غلیظ را با یک سرنگ 60 میلی لیتری متصل به درگاه قفل Luer حذف کنید. محصول نهایی ویال در حجم های مناسب برای استفاده مورد نظر ، فریز و در دمای 70 درجه سانتی گراد نگهداری شود.

برای بارگیری تصویر در اندازه اصلی وارد سیستم شوید

شکل 5.2. طرح واره غلظت بردار و دستگاه دیافیلتراسیون. فیلتر جریان مماسی (TFF) و کیسه محصول با استفاده از لوله با پمپ و مبدل های فشار در مکان های مشخص شده متصل می شوند. سپس محصول تقریباً به 1 لیتر متمرکز می شود و زباله ها از طریق یکی از درگاه های نفوذی خارج می شوند. سپس دیافیلتراسیون با اتصال رسانه برای دیافیلتر شدن در درگاه اضافی آغاز می شود. به محض ورود همه رسانه های دیافیلتراسیون به سیستم ، این پورت بسته می شود و غلظت ادامه می یابد تا حجم نهایی مورد نظر باقی بماند. فلش های سبز مکانهایی را نشان می دهند که ممکن است گیره ها در زمان های مختلف در طول فرآیند متصل شوند.